HELP! Mijn kind wil niet eten

HELP! Mijn kind wil niet eten… In deze blog lees je wat de mogelijke oorzaak hiervan kan zijn (er zijn er zelfs 5!) én vind je 8 tips om deze situatie te tackelen!

Laten we bij het begin beginnen! Wat kan er nou achter dit gedrag van je kind zitten?

De oorzaken zijn uiteenlopend, van voor de hand liggend tot een oorzaak die je misschien niet had verwacht! Daar gaan we!

Oorzaken

1. Je kind is moe/niet fit

Deze oorzaak is vrij voor de hand liggend, je kind is moe en komt daardoor niet meer goed tot eten. Hangt aan tafel en verder merk je dat natuurlijk ook aan het hele doen en zijn van je kind!

Ook kan het dat je kind vandaag niet helemaal fit is, waardoor het eten niet echt lekker uit de verf komt. Dit is vaak een tijdelijke oorzaak, waarna het er na een nacht slaap heel anders uitziet aan tafel!

2. Je kind vind dít niet lekker

Hutspot, gatver! Ze hoefden er vroeger echt niet mee aan te komen bij me, en nu nog steeds niet haha

Iedereen heeft zo zijn eigen voorkeuren en het kan zomaar goed zijn dat nét dit ene er niet als “pap” ingaat bij je kind. Heb je het al vaker gegeten en kreeg je toen ook deze reactie?

Dan kan het zijn dat hij op de “less favo” lijst van je kind staat.

3. Gedrag

Je kind is super slim én heeft door dat wanneer hij/zij dit op een bepaalde manier aanvliegt, je kind krijgt wat het wil én bepaalde dingen misschien niet hoeft te eten of juist wél mag eten.

Vergis je niet in dat meesterbrein dat tegenover je zit aan tafel, ook al lijkt het nog klein!

Kinderen pakken alles op en weten dit supersnel en feilloos toe te passen. Ook al doen ze dit niet altijd met een bewuste intentie, het gebeurd wel. Wat voor jou als ouder natuurlijk weer super uitdagend kan zijn!

Het gedrag van je kind kan verschillende vormen aannemen, van vrij onschuldig tot heftige driftbuien om te krijgen wat hij/zij wil. Ook hierbij geldt dat je kind het niet altijd expres doet, maar dat het ook een gewoonte geworden kan zijn die je misschien zelfs onbewust in stand houdt.

Autsj! Dat klinkt pijnlijk. Soms geven ouders hun kind de zin of toe, om maar van “het gedoe” af te zijn. Niet wetende dat ze daardoor zelf de situatie in stand houden en het zo eigenlijk alleen maar ingewikkelder wordt om “er vanaf” te komen.

4. Sensorische oorzaak

De watteS? Een sensorische oorzaak, vanuit het Latijns betekent dit voelen, gevoel.

Wat weer wil zeggen dat de oorzaak ligt in het voelen van de mond door je kind. Dat je kind het voedsel anders voelt met de mond en/of de handen waardoor je kind niet goed tot eten kan komen. En wat er aan de buitenkant uit kan zien of je kind niet wil eten!

5. Angst

Je kind heeft angst ontwikkelt voor het eten, dit kan veroorzaakt zijn door een nare ervaring of meerdere negatieve ervaringen met eten. Ook zie je bij veel kinderen die angst hebben voor het eten een andere onderliggende oorzaak, welke beschreven is bij 4.

Hierdoor kan je kind heel anders met eten omgaan en (veel) angst laten zien/ervaren.

Je kind voelt het eten bijv. TE goed in de mond, waardoor je kind bang is voor pijn en onbekende structuren. Ook kan je kind het eten juist niet goed voelen en hierdoor bang zijn zich (weer) te verslikken omdat je kind niet voelt waar het eten in de mond is.

Als er sprake is van een van deze beschreven ervaarwijzen, heeft je kind vaak (veel) behoefte aan controle. En kan daardoor heel weinig of selectief eten, alles moet dan precies zo zijn zoals je kind dat wil.

Het kan zijn dat je kind zelfs een soort “veiligheid” voor zichzelf heeft gecreërd en alleen voedingsmiddelen met een bepaalde kleur, structuur, verpakking of op een bepaalde manier klaargemaakt, accepteert.

Oorzaak 4 en 5 komen zowel voor bij kinderen met als zonder “label”. Wel is het zo dat dit vaker voorkomt bij kinderen (met vermoeden van) een label, zoals Autisme (hierbij verloopt de prikkelverwerking altijd anders, ook in het mondgebied), TOS, ADD, ADHD etc.

Tips voor als je kind niet wil eten

1. Wees consequent

Wees consequent voor je kind, in de situatie wanneer het gedrag is bij je kind wat erachter zit dan is dat ook eigenlijk waar je kind behoefte aan heeft en waar je kind om vraagt.

Als ik dit doe, wat doe je dan? Als ik dat doe wat doe je dan? Als ik het aan papa vraag, wat gebeurd er dan? Allemaal processen die onbewust verlopen bij je kind, waarin je kind op zoek is naar duidelijkheid en voorspelbaarheid in de situatie.

Aan jou als ouder om hier zoveel mogelijk 1 lijn in te trekken, ook met je partner!

Al weet ik dat dat soms uitdagend kan zijn, het kan een hoop “sores” voorkomen op het gebied van eetsituaties wanneer jullie afgestemd hebben hoe jullie erin staan én jullie op bepaalde dingen (gaan) reageren.

2. Toetje en snacks

Let op hoe je met deze treats omgaat én hoe je deze inzet!

Je kind zal een moord kunnen doen om een snack aan het einde van de middag en vervolgens niet willen eten. Simpelweg omdat de ergste honger in de buik al gestild is. Of je kind kan intens genieten van het toetje in het vooruitzicht, omdat hij/zij weet dat je hem/haar niet met een lege buik naar bed laat gaan.

Wees je hier dus van bewust!

Wees je er bewust van hoe je met het toetje omgaat, of ijsje – zoals op deze foto.

3. Laat het los

Ja dat klinkt super simpel, toch kan het óók zo zijn! En dan op een andere manier dan je denkt

Moedig je kind aan om 1 hapje te eten op een positieve manier. Lukt het niet? Laat het dan los en richt je op je eigen eten. Zo haal je de druk eraf voor jezelf en voor je kind!

Waardoor het zomaar kan zijn dat je kind wél gaat eten!

4. Omgekeerde psychologie

Bij kids kan het goed werken om de omgekeerde psychologie toe te passen.

“Dat mag je niet eten hoor!”, “Hè jammer, deze hap is (nu) voor mama”. Zie het als een spel. Als jij het zo kunt zien, voelt je kind dit en zal hier in meegaan.

5. Positieve sfeer

Zorg voor een positieve sfeer aan tafel, zodat eten geen “ding” wordt.

En wees je bewust van hoe je over het eten praat, ook in het bijzijn van je kind. Die “schotels” vangen van alles op en het wordt onbewust toch “verwerkt” in “de categorie eten” in het hoofd van je kind.

6. Maak het leuk!

Gooi het vliegtuigje erin – “prrr er komt een vliegtuigje aan”.

“Hé er rolt een tomaatje naar toe”.

Ook met deze tactiek kun je even de druk eraf halen voor je kind. Maak er evt. een kunstwerk(je) van op het bord – van het eten – dit kan ook wel eens de interesse van je kind wekken!

7. Complimenteer

Geef je kind een compliment voor de hap die hij/zij wél proeft of neemt, of wanneer je kind “goed” gegeten heeft. Beloon meer het gewenste gedrag – hierdoor zul je er ook meer van krijgen.

8. En wanneer niet, dan…?

Werken al deze tips niet voor jouw kind?

Dan kan het zijn dat er een sensorische oorzaak speelt bij je kind. Dat wil zeggen dat je kind het eten in de mond anders voelt en ervaart. Dit kan gebeuren doordat de prikkelverwerking en daardoor ook de mondontwikkeling bij jouw kind anders verlopen is – als deze normaal verloopt, merk je hier niets van.

Kijk dan eens naar welke producten je kind wél eet en voor welke structuren hij/zij voorkeur heeft. Zo kan het zijn dat je kind bijv. wortels liever rauw dan gekookt eet, etc.

Ga ook aan de slag met de mondmotoriek van je kind, dit kan al door je kind regelmatig door een rietje te laten drinken en/of oefeningen voor de mondmotoriek te laten doen. (Deze kunnen overigens nooit kwaad voor een kind ).

Wil je tips voor mondmotoriek-oefeningen? Deze vind je in deze blog:

Wil je meer inzicht in de structuren en producten die je kind eet? Download dan de Kieskeurige Eters Checklist, in Check 3 vind je hiervoor verdere handvatten!